سال تحصیلی 89-88 نیز بدون وزیر آموزشوپرورش کار خود را آغاز کرد و در این بین معضلات و مشکلات بسیاری به این وزارتخانه افزوده شد. انتخاب وزیر برای این وزارتخانه توسط رئیسجمهور و البته گرفتن رأی اعتماد توسط نمایندگان مجلس هم آنقدر به طول انجامید که این وزارتخانه را دچار مشکلاتی بیش از پیش کرد تا آنجا که به نظر میرسد وزارت آموزشوپرورش را با انبوهی از معضلات خاصش به دست وزیری تازه از راه رسیده سپرده باشند.
در این میان مجلس هم بیکار ننشست و ترجیح داد خود را در مسائل این وزارتخانه دخیل کند. تا جایی که این روزها کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس یعی در رفع بسیاری از این بحرانها دخالت دارد. این اتفاق از آنجا آغاز شد که وزیران پیشنهادی به آموزشوپرورش از جانب نمایندگان رأی اعتماد نمیگرفتند و جایگاه را به دیگری میسپردند. اما وزیر پیشنهادی محمود احمدینژاد این بار توانست کرسی وزارت را از آن خود سازد و رأی اعتماد را از نمایندگان مجلس بستاند.
حاجیبابایی وزیر کنونی آموزشوپرورش توانست با ارائه برنامهها و راهکارهای بسیاری اعتماد نمایندگان را جلب نماید. حاجیبابایی همانهایی را در برنامه 4 ساله خود گنجانده بود که نمایندگان مجلس دغدغه آن را داشتند.
ساماندهی نیروهای انسانی اصلیترین کاری است که وزارت آموزشوپرورش باید آن را انجام و در اولویت قرار دهد. گرچه متأسفانه این موضوع در شهریور سال جاری شکل دیگری به خود گرفت و به خاطر عدم ساماندهی وزارتخانه بهکارگیری نیروهای شرکتی در آموزشوپرورش تمامی زحمات نمایندگان مجلس را که در سال گذشته کشیده بودند را بیثمر کرد. طرح تعیین تکلیف معلمان حقالتدریس در حالی که هنوز اجرایی نشده با این اقدام هم عقبتر میماند.
بسیاری از نیروهای شرکتی در شهریور امسال جذب کار شدند که البته آنها هم باید با برنامهریزی دورههای تخصصی آموزشوپرورش را پشت سر بگذارند و از دورههای آموزش ضمنخدمت کسب دانش نمایند. این اتفاق نباید میافتاد، نباید آموزشوپرورش کار را به جایی برساند که کلاسهایش بدون معلم بماند. وزارت آموزشوپرورش بهتر از هر نهاد دیگری میداند که چند نفر از نیروهایش تا چند سال آینده بازنشسته میشوند. اما متأسفانه باز هم شاهد هستیم که در این وزارتخانه علیرغم این همه نیروی غیررسمی باز هم با کمبود پرسنل مواجه میشویم.
یکی دیگر از مشکلاتی که در حال حاضر این وزارتخانه با آن مواجه است یکسان بودن حقوق و مزایای کارکنان آموزشوپرورش در مناطق محروم و بهترین نقاط تهران است در این رابطه نیز دولت باید با مجلس همکاری داشته باشد و طرحی را به مجلس ارائه دهد که افرادی که در نقاط محروم مشغول تدریس هستند از مزایای بیشتری برخوردار شوند.
به نظر میرسد این به نوعی مشکل بیعدالتی در بین معلمان است. اینکه نمیتوانیم نظام پرداختی برای معلمان را به نحوی تدوین نماییم که معیشت معلمان در نقاط محروم مورد تنش قرار نگیرد و با این اقدام انگیزه را برای معلمان مشغول به کار در نقاط دوردست بیشتر نماییم.
یکی از موضوعاتی که وزیر آموزشوپرورش بدان اشاره کرد و مورد توجه نمایندگان مجلس هم قرار گرفت بحث بهکارگیری فارغالتحصیلان مرکز تربیت معلم است باید این مراکز را بیش از پیش فعال کرد و در این راستا تاکنون کاستیهای بسیاری مشاهده شده است.
از جمله مسائل دیگری که مجلس روی آن تکیه کرده است و از وزیر آموزشوپرورش توقع دارد که آن را به نحو احسن پیگیری نماید آن است که معاونت پرورشی را احیا نماید. معاونت پرورشی در وزارت آموزشوپرورش شکل گرفت اما آنطور که باید توسط مسئولان آموزشوپرورش اداره نشد. این معاونت را باید برخلاف آنچه تاکنون بوده، اداره کرد. باید برای احیای آن از کارشناسان زبده کمک گرفت و از مشورت با نخبگان برای اداره آن استفاده کرد. انتظار میرود تا در این معاونت تمامی سعی کارشناسان به کار گرفته شود تا دانشآموزان را در باورهای دینی به مدارج بالای معنوی هدایت نماید.
مشکل دیگری که در حال حاضر در آموزشوپرورش وجود دارد مسئله محتوای کتابهای درسی است که به نظر میرسد با دستاوردهای علمی روز دنیا فاصله دارد و باید به ارزشهای معنوی و دینی ما نزدیکترشود.
رئیس کمیته آموزشوپرورش مجلس شورای اسلامی